Johann, blif hier – blif hier, Johann!
Wat wist du in Amerika!
Blif hier, wenn ick di raden kann
besinn di doch un denk eens nah
Du seggst, di hölt nu keen Spann Pir
noch vör de Aust denn schall dat furt
denn dat´s doch hier all nicks nich mihr –
Amerika, dat is de Urt!
Du seggst, dat du hier racken möst
un slawen möst, Johr in Johr ut –
dat in dat Dörp keen Pird du weest
sau lat noch ran, sau tidig rut
wat du ok in dei Sälen liggst
di afmarachst un an di spannst –
wer weet, wenn ihr du Hüsung kriggst
wer weet, wenn ihr du frigen kannst
Weet Gott, dat du dat suer hest
Dat is woll wohr, dat is woll wiß
doch hest du ok dat Allerbest
Gesundheit, de von Isen is
Een ihrlich Blaut hest du dorbi
un ihrlich hett noch nie verdarwt –
un noch up eens verlat du di
dei Gäus gaht allerwägen barft
Un wer man will, un wer man mag
de sleiht sick ok bi uns noch dörch
de kümmt ok œwer´n legsten Dag
woll weg in oll Land Mäkelbörg
de brukt nich in de wide Welt
un in dat Blag irst rin tau gahn –
wenn he sin Sak man schicklich stellt
blifft up sin Been ok hier he stahn
Un geiht´t nich all sau, as dat schall
un as du müchst – kümmt Tit, kümmt Rat
Wer fast steiht, kümmt nich licht tau Fall
un keen Aust kem noch vör de Saat
un sühst du ok nich Stig noch Steg
un weest nich mihr, ob hül ob hott –
man drist grad tau! Dat is de Weg
denn kümmt dat Glück, dor helpt di Gott
Denn kümmt´t oft bäter, as du dacht
denn sleiht up eens di allens in
denn dreiht sick dat, denn treckst du sacht
noch in den besten Katen rin
kriggst Stall un Goren, Gaus un Kauh
Fru, Jören, Hohn un Hahn un Swin
büst achterher vergnögt dortau
kannst anners du vergnögt man sin
Doch kümmst du nah de anner Sit
von dat graut Water, glöw du man
dor helpt ok wider nicks as Flit
möst du noch eens sau dull heran
Dor ward dat Smolt up´t Brot ok gragt
wenn eener noch sau flitig plögt
dor is keen Minsch, de nah di fragt
üm di den lütten Finger rögt
Dor rackt een jeder för sick sülst
un dor heet klauk, wer düchtig lüggt
un wer sick hœgt, wenn up dat düllst
he di beschummelt un bedrüggt
Dor heet dat: Help di sülst un süh
wur dörch du kümmst un wur di´t glückt
Wat schert un deit dat uns, wur di
din Stäwel knipt, din Schauh di drückt
Dor is all mennig, meenigeen –
un keen Minsch hülp von alltausam
von Schauh un Kittel, Strümp un Been
un achtern Tun tum Starben kam
Un mennigeen de sitt noch dor
denkt Nacht un Dag nah Hus torügg
kem wedder œwert Water gor
un gor tau girn – he kann man nich
Dat is, as wenn utwussen Böm
man utgröfft un ümplanten deit
de quint sülst in den besten Lehm
un hewwt se noch sau gaut sünst bleuht
dat is, as wenn ne Stark man drifft
von´n Dreesch herin in Wisch un Brok –
wenn se dor stört´t un dot dor blifft
wat Wunner ok – wat Wunner ok
Denn sittst viellicht, wer weet wur bald
du ok, verraden un verköfft
in sonn amerikansche Wald
as vör di väl all säten hewwt –
un denkst, dat ick dat sau hier drap
dat is min Straf, viellicht min Dod
wuarüm wir ick ok sonn oll Schap
un sprüng dei Hamels nah in’n Sot
Denn denkst an din oll Dörp sau girn
wur oft du dor hest eggt un seiht
wat dor för schäune Käuh doch wir’n –
un wat de Weit se woll all meiht?
Un as du noch den dullen Hingst
den bleßten, ünner Sadel redst –
un as du Mai noch halen güngst
un mit Marik noch danzen dedst
un denkst, was dor ok väl man schlicht
un künn dor bäter wäsen väl
un was de Arbeit ok nich licht –
man leg doch up’n warmen Pœhl.
Du wüßt doch dor, wuaran du wirst
dor was doch Rat, dor was doch Hülp
dor kem doch Gotts Wurt noch tauirst
un hadd doch jede Pott sin Stülp.
Un geihst du weg un dröppst dat gaut
as dat dor weck woll drapen mœgt
denn isern Blaut un isern Maut
de slahn den Düwel allerwägt –
wat helpt dat all! Taufrädenheit
de waßt nich West, de waßt nich Ost
de waßt, sau wit een Minsch ok geiht
doch narrns as in sin eegen Bost.
Du seggst, wat höllt di hier? Johann!
Du wist nu nah Amerika –
kik doch din’n ollen Vader an!
Fröggst nicks nah din oll Moder nah?
Un wenn se ok nich Hoff un Veh,
nich Wisch un Feld up di verarwt –
sonn oll Lüd deit dat gor tau weh
wenn wit von ehren Sœhn se starwt.
Dat Öller is all sau sau kolt;
un hewwt sei ok ehr Ollendeel
dat is sau eensam, wenn man olt –
dat is nich half, dat is nich heel.
Dei Knaken lahm, sau fack dei Arm
de Gicht de sitt in Hand un Tehn,
di früst – un sittst du noch sau warm,
du sühst – un kannst doch recht nich sehn.
Dat is ’ne gor tau lege Tit –
doch ach! wur leg – doch ach! wur leg
wenn man een Kind hett, dat sau wit
wit weg von sin oll Öllern tög
sau wit – man süht em nie nich mihr.
Wur lang ward denn de Happen Brot!
Sonn oll Mann wünscht sick in de Ir
sonn oll Fru mücht woll, se wir dot.
Keen Kinnskind sett’t sick up sin Knee
keen Kinnskind sitt up ehren Schot
ehr Og ward ümmer fucht, wenn se
man hürt von Brut un Brüjam blot
se möt an di denn denken glik
wen se di günnen deit as Fru
keen Dirn geföllt ehr as Marik
de nehm di woll – doch wur büst du?
Un wenn dat Fierabend wad
un all Lüd sitten vör de Dör
denn sünd ehr beid‘ de Ogen natt –
wer klœhnt mit em? Wer klœhnt mit ehr?
Wer spreckt för se een gaudes Wurt
wenn’t nödig deit, mit rechte Schick?
Ehr Sœhn, ehr eenzig Sœhn is furt
un nümms nich sünst de rüppelt sick
Un kümmt de Dod tauletzt un nimmt
se weg, denn is dat grad noch sau
wer sorgt denn för dat Sark? Wer kümmt
un drückt ehr sacht de Ogen tau?!
Kik doch din’n ollen Vader an!
Fröggst nicks nah din oll Moder nah?
Nicks nah Marik? Blif hier, Johann!
Wat wist du in Amerika!
Text: Fastelabendspredigt för Johann, de Nah Amerika Furt Will , von John Brinckmann , 1855 – in: John Brinckman : Vagel Grip , Rostock 1976, S. 394-399
