Ik wull, wi weern noch kleen, Jehann
do weer de Welt so groot
Wi seten op den Steen, Jehann
weest noch? bi Nawers Soot
An’n Heben seil de stille Maan
wi sehgen, wa he leep
un snacken, wa de Himmel hoch
un wa de Soot wull deep
Weest noch, wa still dat weer, Jehann?
Dar röhr keen Blatt an’n Boom
So is dat nu ni mehr, Jehann
as höchstens noch in Droom
Och ne, wenn do de Scheper sung
alleen in’t wiede Feld
ni wahr, Jehann? dat weer en Ton
De eenzige op de Welt
Mitünner in’e Schummerntiet
denn ward mi so tomoot
denn löppt mi’t langs den Rügg so hitt
as domals bi den Soot
Denn dreih ik mi so hasti um
as weer ik nich alleen
doch allens, wat ik finn, Jehann
dat is ik stah un ween
Text: Klaus Groth –
Musik: Peter Licht