I hän mim Schatz en Maie gmacht
Er soll mer e hole am Samtig z’Nacht
I hän em dri tho Nägeli
Es sei kei sübrers Chnäbeli!
I hän em dri tho Zipereß
Daß er miner nit vergeß.
I hän em dri tho Veieli-chrut
Jez hän i gmeint, i sei si Brut
I hän em dri tho Maiero, —
Wie bin i doch so herzli froh!
I hän em dri tho Chillesoppe —
Er soll mer au chli nohe toppe.
I hän em dri tho Rosmari —
I hoff, er soll min eige si.
Handschriftlich bei Stutz. Tobler I. 140
Deutscher Liederhort II (1893, Nr. 624)
